Ik ben in april 2017 als vrijwilliger in dienst gekomen bij Team Herstel; een team van ervaringswerkers binnen het domein GGZ van Cordaan. Ik heb ruim 2 jaar als vrijwilliger ervaring opgedaan binnen het team. Sinds juli van dit jaar ben ik in betaalde dienst als ervaringswerker bij Cordaan voor 20 uur in de week. Dit is een belangrijke mijlpaal voor mij en keerpunt in een periode van ruim 10 jaar, waarin ik o.a. arbeidsongeschikt ben geweest, ontdekt heb dat ik electrosensitief (Electromagnetische Hoogsensitiviteit; EHS) ben en een diagnose in het autistisch spectrum heb gekregen (ASS).
Terugblikkend op deze afgelopen ruim 2 jaar heb ik een grote hoeveelheid ervaringskennis opgedaan, niet in de laatste plaats over mijzelf. Ik kan wel zeggen dat ik in deze tijd na lang en hard werken, met horten en stoten en via een aantal diepe crises in een bloeiperiode terechtgekomen ben, waarvan ik nu aan het begin daarvan sta. Een markeerpunt van deze bloei is na een periode als vrijwillige ervaringswerker bij Team Herstel, te kunnen doorgroeien naar een betaalde functie als ervaren ervaringswerker.
Een van de succesfactoren van Team Herstel voor mij is de open sfeer en de evenwaardigheid: in principe doet het er niet toe of je nieuw bent of oudgediende, betaalde kracht of vrijwilliger; iedereen doet naar beste vermogen mee en zet zich in. Voor mij is de open atmosfeer ook dé reden geweest dat ik mij bij het team welkom ben blijven voelen.
In mijn tijd als vrijwilliger heb ik de kans gekregen om met veel zaken kennis te maken: allereerst is daar de presentie op locaties met een GGZ-afdeling van Cordaan. Presentie is veelzijdig: zo betekent presentie niet alleen bewust aanwezig zijn, maar ook open staan voor en ingaan op de ideeën en wensen van bewoners. Daardoor voer ik niet alleen gesprekken, maar help ik soms ook een hapje of drankje te verzorgen, ga met iemand een ommetje maken of een rondje rond de plas fietsen, ga ik samen met iemand eigen teken- schilderwerk bekijken of bespreken of bericht ik als ik zelf een paniekaanval onderweg naar huis heb gehad na afloop hoe ik dit heb doorgemaakt en wat me wel of niet heeft geholpen.
Een grote kans voor mij betekende de mogelijkheid om een individueel contact op te bouwen met iemand met die door psychische thematiek heel weinig buiten de deur komt. Doordat ik als ervaringswerker ben ingeschakeld, heb ik de kans gekregen een werkrelatie op te bouwen die ons beiden ten goede komt. Voor mij betekent dit de kans om een luisterend oor te bieden, een klankbord, desgevraagd een tip uit eigen ervaring te delen en niet zelden een (mee)lachende spiegel te zijn voor de ander.
Wat ervaringsdeskundigheid uniek voor mij maakt, is dat ik in dit vak mijn kwets- of vatbaarheden, complicaties en vooral mijn moeilijke ervaringen niet hoef te ontkennen. Sterker nog: ze vormen een belangrijk onderdeel van de kern en drijvende kracht in mijn functioneren: mijn persoonlijke herstelverhaal. Ik hoef mijn anders-zijn en de zaken die mij op sommige gebieden misschien kwetsbaar of gecompliceerd maken niet te verbergen en dat geldt evenzeer voor de eigenschappen die mij bijzonder, krachtig of steunend maken.
Voor het komende jaar heb ik als doel om mijzelf en mijn werk binnen Team Herstel verder te ontwikkelen en andere kanten van het vak voor het voetlicht te brengen, zoals voorlichting en presentaties geven, een training verzorgen of mensen helpen met het opstellen van een crisiskaart. Ik voorzie een steeds krachtiger wordende rol voor het werk van ervaringswerker op diverse maatschappelijke gebieden en ik zet mij ervoor in de komende jaren onderdeel van deze ontwikkeling uit te maken…!
Leon Naarden, augustus 2019
Herstel betekent niet perse genezing
Mijn hoofddiagnose is autisme. Lange tijd had ik de overtuiging dat herstel van autisme niet mogelijk was, omdat je (nog steeds) niet van autisme kan genezen. Dat kreeg ik ook altijd te horen van mijn behandelaars, dat ik maar moest accepteren dat ik autisme had. Maar dat accepteren is mij toen nooit gelukt. Achteraf gelukkig omdat ik vind dat accepteren een passieve houding in zich heeft: ‘je ergens bij neerleggen’.
Kijken naar wat wel kan!
Toen ik zelfstandig ging wonen, kreeg ik thuiszorg van Mieke, zij zag wat ik wél kon en gaf dit aan mij terug. Hierdoor kreeg ik het gevoel dat ik wel de moeite waard ben en groeide mijn eigenwaarde. Met haar vertrouwen en mijn inmiddels ook herwonnen zelfvertrouwen, zette ik voorzichtig de eerste stappen naar de buitenwereld. Langzaam kwam ik uit mijn sociaal isolement en ontdekte ik mijn verloren gewaande talenten. Mijn leven kreeg weer betekenis.
Herstelproces Een herstelproces is dan ook écht een proces (met ups en downs) waarvan je van te voren niet weet wat je einddoel wordt. Dit resulteerde er voor mij uiteindelijk in dat ik in 2017 mijn opleiding SPH met ervaringsdeskundigheid heb voltooid. Mijn kracht is dat ik altijd de positieve punten van mensen ziet en deze kan benoemen.
Ik ben er ook van overtuigd dat herstel voor ieder mens mogelijk is.” 
