Mijn naam is Raven Plücken-Belmer.
Ik werk nu sinds november 2021 bij Team Herstel. Na een lange zoektocht van 10 jaar naar de juiste diagnose en behandeling, ben ik er achter gekomen dat, ondanks de vele verschillende klachten en gestelde diagnoses, de grondslag van mijn klachten ligt in (vroegkinderlijke) traumatisering en de (C)PTSS die hiervan het gevolg is geweest.
Door de jaren heen ben ik behandeld voor persoonlijkheidsstoornissen, psychoses, stemmen horen, dissociaties, trauma’s op latere leeftijd, depressie, klachten die passen bij bipolair en slaapproblemen. Pas in 2020 werd er daadwerkelijk ingezet op een volledig onderzoek en uiteindelijk ook gespecialiseerde trauma behandeling. Dankzij de erkenning en behandeling voor de trauma’s die ten grondslag lagen aan alle andere psychische klachten die daarna zijn ontstaan, heb ik uiteindelijk meer rust in mezelf gevonden.
In deze jaren heb ik verschillende ambulante-, dag-, en klinische behandelingen gehad. Heel veel verschillende soorten medicatie en vooral heb ik te maken gehad met heel veel stigma’s en uiteindelijk ook zelfstigma’s.
Op mijn 23e kreeg ik te horen dat ik volledig afgekeurd werd en dat ik nooit meer zou kunnen werken. Dat ik daarnaast lui en dom was, een aansteller en dat ik nooit meer van de medicatie af zou kunnen komen of op mezelf zou kunnen gaan wonen.
Via vrijwilligerswerk, ervaringsdeskundige trainingen en freelance bij verschillende organisatie en in samen werking met meerdere hulpverleners heb ik mijn ervaringswerk op een voor mij goed werkende manier vorm kunnen gaan geven. Ik slik geen medicatie meer, ik ben op mezelf gaan wonen, samen gaan wonen en in 2022 zelfs getrouwd.
In 2020 vlak voor de eerste lockdown heb ik een auto-ongeluk gehad, waardoor ik voor een groot gedeelte afhankelijk ben geworden van een rolstoel. Er was op dat moment geen mogelijkheid voor mij om ervoor behandeld te worden, toen dit wel zo was, zaten hierin alle psychiatrische diagnoses in de weg. Zonder onderzoek was er bepaald dat deze klachten vanuit een mogelijke conversie voort zouden komen.
Ondanks dat ik hierdoor niet de hulp kon krijgen die ik nodig had, heeft het mij nog meer gemotiveerd om te bewijzen wat ik wel nog kon. Ondertussen heb ik alle behandelingen gehad die zij mij aan konden bieden, die mij niet verder hebben geholpen. Door uiteindelijk beter naar mijn lichaam te gaan luisteren, mijn zin in mijn leven te vinden en de dingen te ondernemen die mij kracht en energie geven, maken dat ik mij sterk in het leven voel staan.
Alles uiteraard met vallen en opstaan, maar aan het einde van de dag kan ik nu wel oprecht tegen mezelf zeggen dat ik trots op mezelf ben. Door mijn rolstoel is het niet mogelijk om overal bij Cordaan binnen te komen, maar mocht je meer willen weten of gewoon eens willen kletsen, mag je mij altijd mailen en dan komen we vast tot een afspraak.
Van mij aan jullie, 2 uitspraken die mij heel erg geholpen hebben en waar ik nog steeds heel veel kracht uit put:
“Ik maak geen fouten, ik heb leermomenten”.
“Ik heb geen beperking, maar een uitdaging om tot een mooie, passende oplossing te komen”.
Raven Plücken-Belmer
rplucken@cordaan.nl